ترانس یک دستگاه های الکتریکی متشکل از دو یا چند سیم پیچ می باشد، که برای انتقال انرژی الکتریکی با استفاده از یک میدان مغناطیسی در حال تغییر استفاده می شود.

یکی از دلایل اصلی استفاده از ولتاژ و جریان متناوب در خانه ها و محل کار ما این است که منابع می توانند به راحتی در یک ولتاژ مناسب تولید شوند (از این رو نام آن را ترانس می نامند). سپس به ولتاژهای بسیار بالاتری تبدیل می شوند. در مرحله آخر با استفاده از شبکه سراسری برج ها و کابل ها در سراسر کشور توزیع می شود.

چرا ترانس ولتاژها را افزایش یا کاهش می دهد؟

دلیل تبدیل ولتاژ به سطح بسیار بالاتر این است، که ولتاژهای توزیع بالاتر به معنای جریان های کمتر از همان انرژی و در نتیجه کاهش تلفات در طول شبکه کابل می باشد. سپس می توان ولتاژها و جریان های بالاتر را کاهش داد تا جریان متناوب به سطح ولتاژ بسیار پایین تری منتقل شود که ایمن تر و قابل استفاده تر باشد. زیرا می تواند برای تأمین انرژی تجهیزات الکتریکی در خانه ها و محل کار ما استفاده شود، که همه اینها به لطف ترانس ممکن است.

یک مبدل ولتاژ معمولی

ترانسفورماتور ولتاژ را می توان به عنوان یک جزء الکتریکی در نظر گرفت نه یک جزء الکترونیکی. ترانس در واقع یک دستگاه الکتریکی غیرفعال الکترومغناطیسی ساکن (یا استاتیک) است که با تبدیل انرژی الکتریکی از یک مقدار به مقدار دیگر بر اساس قانون القای فارادی کار می کند.

ترانس این کار را با اتصال دو یا چند مدار الکتریکی با استفاده از یک مدار مغناطیسی نوسانی مشترک تولید شده توسط خود ترانسفورماتور انجام می دهد. یک ترانس بر اساس اصول “القای الکترومغناطیسی” کار می کند.

القای متقابل در ترانس چگونه عمل می کند؟

القای متقابل فرایندی است که طی آن سیم پیچ به صورت مغناطیسی ولتاژ دیگری را در سیم پیچی که در مجاورت آن قرار دارد، ایجاد می کند. سپس می توان گفت ترانسفورماتورها در یک “میدان مغناطیسی” کار می کنند و ترانس ها نام خود را از این واقعیت می گیرند که ولتاژ یا سطح جریان را به ولتاژ دیگر “تبدیل” می کنند.

ترانس ها چه ویژگی دارند؟

ترانسفورماتورها قادرند ولتاژ و میزان جریان منبع تغذیه خود را افزایش دهند. ترانسفورماتور ولتاژ تک فاز عمدتا از دو سیم پیچ تشکیل شده است، یکی به نام “سیم پیچ اولیه” و دیگری به نام “سیم پیچ ثانویه”. سیم پیچ “اصلی” یک ترانس را به عنوان طرفی که به طور معمول جریان می گیرد، تعریف خواهیم کرد. طرف “ثانویه” طرفی است که به طور معمول برق را تأمین می کند. در یک ترانسفورماتور ولتاژ تک فاز اولیه معمولاً طرف ولتاژ بالا است.

این دو سیم پیچ در تماس الکتریکی با یکدیگر نیستند، بلکه در اطراف یک مدار آهنربا مغناطیسی مشترک به نام “هسته” پیچیده شده اند. این هسته آهنی خوب مستحکم نیست و از صفحات جداگانه ای تشکیل شده است که به یکدیگر برای کاهش تلفات هسته کمک می کنند.

این دو سیم پیچ از نظر الکتریکی از یکدیگر جدا شده اند اما به طور مغناطیسی توسط هسته مشترک پیوند خورده و اجازه می دهد انرژی الکتریکی از یک سیم پیچ به سیم پیچ دیگر منتقل شود. هنگامی که جریان الکتریکی از سیم پیچ اولیه عبور می کند، یک ولتاژ القایی میدان مغناطیسی در سیم پیچ ثانویه ایجاد می شود.

منبع: https://www.electronics-tutorials.ws/transformer/transformer-basics.html